۸-۷ سال پیش، زمان ریاست جمهوری آقای بوش، خیلی صحبت از این بود که بابا ما صدام رو که به این آسونی زدیم، باید تا تنور گرمه به ایران هم حمله کنیم و دخلشون رو در بیاریم. اونوقت تو ژورنال آکادمی علمی ملی آمریکا یکی یک مقاله خیلی جالبی چاپ کرد. قصد داشتم ترجمه ش کنم اما ۵ صفحه هست با خط ریز، گفتم چکیده ش رو بنویسم بهتره. این رو هم بگم که مقاله چاپ کردن در این ژورنال واقعا کار حاضرت فیله. سطح کارت باید واقعاً خیلی بالا باشه تا مقاله ت چاپ بشه.
خلاصه، آقای نویسنده یک سری آمار از تولید نفت در ایران، میزان سرمایه گذاری در پروژه‌های نفتی، و مصرف داخلی ایران داد. طبق مطالعات ایشون، ایران حتا به اندازه سهمیه اوپک هم نمی‌تونه نفت تولید کنه (سال ۲۰۰۵). برای اینکه تولید رو بالا ببرن باید میلیاردها دلار سرمایه گذاری کنن، پولی که ندارن و تازه به خاطر تحریمها کسی حاضر نیست اونجا سرمایه گذاری کنه. در عین حال مصرف داخلی هم سال به سال داره بالا میره. نتیجه گیری ایشون این بود که تا سال ۲۰۱۵، یعنی ۴ سال دیگه، ایران حتا به اندازه مصرف داخلیش هم نخواهد توانست نفت تولید کنه، چه برسه به صادرات. چون اقتصاد کشور هم عملا رو درامد نفت میچرخه، کلّ کشور درب و داغون میشه، بدون اینکه احتیاجی به راه انداختن جنگ باشه. فقط کافیه تحریمها ادامه پیدا کنه.
این جوری که معلومه این پیشگوییها زیاد هم به دور از واقعیت نبوده و حتا خود مسئولین دولت هم دارن صحبت از کمبود نفت برای مصرف داخلی می‌کنن. البته هنوز ۴ سال دیگه مونده اما امیدوارم این کثافتها تا ۴ سال دیگه پوزشون زده شده باشه.
Bozmajje's Blog 